to miejsce, które koniecznie trzeba zobaczyć w czasie pobytu w rejonie Beskidu Niskiego. Tutejszy pałac to najważniejszy zabytek świecki tego uroczego miasteczka, zaś wystawa historyczna, którą obecnie można podziwiać w jego wnętrzach, to prawdziwa kopalnia wiedzy na temat II wojny światowej na Podkarpaciu.
Zespół parkowo – pałacowy w Dukli w ciągu swej historii wielokrotnie zmieniał swój kształt oraz właścicieli. Jego początki to XVI wieku, kiedy to w miejscu obecnego pałacu powstał renesansowy zameczek. Inicjatorem jego budowy był ówczesny właściciel Dukli – Jan Jordan. Zamek ten dość szybko popadł w ruinę i już w XVII wieku nowi właściciele miasta, Mniszchowie, postanowili zbudować w jego miejscu nowy, bardziej reprezentacyjny obiekt. W czasach Mniszchów dawna warownia zmieniła się w reprezentacyjne założenie parkowo – pałacowe. Reprezentacyjne fasady oraz okazały dziedziniec przed pałacem miały podkreślać potęgę tego rodu. Ważnym uzupełnieniem tego założenia był rozległy ogród z licznymi alejkami spacerowymi oraz osiami widokowymi. Ogród ten zdobiły figury, groble oraz malownicze mostki. Całość otoczona została murem z reprezentacyjną bramą wjazdową. W drugiej połowie XVIII wieku pałac w Dukli był nie tylko wspaniałą rezydencją rodową, ale również bardzo ważnym ośrodkiem życia politycznego i kulturalnego w tym rejonie.
Po Mniszchach właścicielami Dukli stali się Ossolińscy, a po nich Stadniccy. Po Stadnickich Duklę przejęli Męcińscy, którzy już wcześniej (przed Mniszchami) byli właścicielami miasta. W latach 20-tych XX wieku pałac trafił w ręce Tarnowskich, którzy przeszli do historii jako ostatni właściciele tej rezydencji.
Okres II wojny światowej to dla pałacu okres wielkich zniszczeń. Zniknęło znajdujące się w nim bogate wyposażenie. Po remoncie pałac zaczął służyć nowym celom – muzealnym.
Obecnie pałac jest siedzibą Muzeum Historycznego. Historia tej placówki związana jest z pierwszą wystawą, którą zorganizowano w celu zaprezentowania eksponatów związanych z prowadzoną w okolicy w 1944 roku operacją dukielską. Miała ona miejsce w 1964 roku i cieszyła się dużym zainteresowaniem. Wystawę tę z czasem rozbudowano, przeznaczając na nią kolejne pałacowe pomieszczenia. Broń i żołnierski ekwipunek – to pierwsze eksponaty, które mogli podziwiać turyści odwiedzający to dukielskie muzeum. W 1972 roku muzeum zyskało samodzielność i nową nazwę – Muzeum Braterstwa Broni w Dukli. Obecną nazwę wprowadzono w 1991 roku. Rozszerzyła się również tematyka prezentowanych tutaj wystaw stałych. Oprócz broni i militariów dziś w muzeum zobaczyć można także dawne meble oraz pamiątki związane z kanonizacją św. Jana z Dukli.